Even voorstellen: secretaris Linda Poelmann
"Tijdens de coronaperiode bedacht ik me “wat nu met al die vrije tijd?”. Precies op dat moment werd ik door een vriend geattendeerd op de vacature van secretaris in het bestuur van het Marikenhuis."
Linda's achtergrond
‘Drie jaar geleden ben ik met gestopt met betaald werken. Ik heb een lang arbeidsverleden in onder andere het opzetten van arbeidsmarktgerichte projecten in de jaren ‘90 voor doelgroepen als meisjes (techniek), vrouwen (werk) en mensen met een migratieachtergrond (zorg). Vanaf 2005 was ik vooral betrokken bij het management en directie van zorgorganisaties in de ambulante GGZ, Beschermd wonen en schuldhulpverlening.
Tijdens de coronaperiode bedacht ik me “wat nu met al die vrije tijd?”. Precies op dat moment werd ik door een vriend geattendeerd op de vacature van secretaris in het bestuur van het Marikenhuis. Ik heb me vervolgens, door het voeren van gesprekken, verdiept in het Marikenhuis en constateerde al snel dat dit mij dit goed zou passen. Mijn beide ouders zijn overleden aan kanker, mijn vader al in de jaren ‘60 toen het woord “kanker” nog niet hardop gezegd werd. Je ging gewoon dood. Ook een broer en schoonzus zijn beiden overleden door kanker, net voor het Marikenhuis in Nijmegen van start ging. Ik meende met deze ervaringen dat juist het Marikenhuis de juiste plek was om mijn aandacht en energie aan te geven. En zo is het ook!'

Linda's focusgebied
'Binnen het bestuur hou ik me bezig met het het secretariaat, het mee-ontwikkelen van beleid en het reilen en zeilen van alle vrijwilligers, en dat zijn er gelukkig best veel. Hoe zorgen we ervoor dat hun kwaliteiten die ze met zoveel passie aanbieden juist worden ingezet, dat nieuwe ideeën een plek krijgen maar ook dat we onze professionaliteit bewaren en bewaken, het betreft immers een kwetsbare doelgroep.
Gelukkig zijn we een bestuur dat zelf ook van aanpakken weet, niet alleen denkt over beleid en het opschrijft, maar het beleid ook samen met de andere vrijwilligers mee vorm geeft in de praktijk. En dat doe ik graag!’